என்னையும் மறந்தேன்

இதயம் பாரமாக இருக்கும் ,

இமைகள் கண்ணீரில் குளிக்கும் ,

என் அறை மட்டும் விடியாமல் இருக்கும் ,

ஓடும் நதிகள் போல் என் போர்வை காட்சியளிக்கும் ,

காரணம் இல்லாமல் ஊமை கண்ணீர் வரும் ,

காரணம் அறிந்தால் கதறி அழ தோனும் ,

முடி கோதாமல், தலை சாயாமல் முடங்கி கிடக்க தோனும் ,

கண் அசந்தாள் அவள் வருவாள் ,

துயள் எழுந்தால் அவள் தெறிவாள்,

அவள் பேசிய வெட்கமான வார்த்தைகள் என் காதோடு தெளித்தால்,

உன்னை நினைக்க மறந்தேன் ,

என்னையும் மறந்தேன் ,

பேசத்துடித்தது என் இதயம் ,

பேச வேண்டாம் என்று கோபமாக சொன்னதே என் இதயம்(அவள்)தான் ,

இறந்து விடலாம் என்று எண்ணினேன் ,

சுண்டு விரல் பிடித்து நடை பழகிய அம்மாவின் நியாபகம் வர

பக்கத்தில் இருந்த தலையணையை கட்டி பிடித்து கண்ணுறங்கினேன்,  

என்னவள் நினைவுகள் கொண்டு !!!!